Liedboek, Lied 600

1.Licht, ontloken aan het donker,
licht, gebroken uit de steen,
licht, waarachtig levensteken,
werp uw waarheid om ons heen!

2.Licht, geschapen, uitgesproken,
licht, dat straalt van Gods gelaat,
licht uit licht, uit God geboren,
groet ons als de dageraad!

3.Licht, aan liefde aangestoken,
licht, dat door het donker brandt,
licht, jij lieve lentebode,
zet de nacht in vuur en vlam!

4.Licht, onstuitbaar, niet te doven,
zegen ons met morgenrood!
Licht, verschenen uit den hoge,
licht, gedompeld in de dood.

5.Licht, straal hier in onze ogen,
licht, breek uit in duizendvoud,
licht, kom ons met stralen tooien,
ga ons voor van hand tot hand!

Heer,
Als ik eerlijk ben: 
mijn leven lijkt zo vaak een doolhof. 
Ik zoek mijn weg, maar steeds weer kom ik op dezelfde paden 
en heb ik het gevoel terug bij af te zijn. 

Aan U de toekomst? 
Ik geloof het wel, maar bespeur er zo weinig van. 
Niet alleen in mijn eigen hart en leven, 
maar ook als ik de krant lees en het Journaal zie. 

Vol hartstocht bid ik:
‘Laat komen, Heer, Uw rijk, Uw koninklijke dag…’
Maar hoe lang bidden mensen dit al?
Soms bekruipt me het gevoel: heeft het wel zin om dit te blijven bidden?
Is het leven niet een eeuwige wederkeer van groeien, bloeien en verzinken?
Van ‘er is een tijd van vrede en een tijd van oorlog’?
Gloort Uw toekomst wel of is morgen niet anders dan vandaag? 

Vanuit mijn twijfel roep ik tot U: 
laat Uw woord een lamp voor mijn voet en licht op mijn pad zijn
zodat Uw weg zichtbaar blijft 
ook al loopt die door de zee 
en kom ik steeds weer langs start. 

Houd mij gaande,
ga mij voor, Uw toekomst tegemoet. 
Amen. 

Ds. René de Reuver