Vrij

Vrij
Uitkijken over zee
duiken in de golven
niet onder zorgen bedolven
ik voel me heel tevree

Wandelen in de duinen
de geur van wilde bloemen
liggen in het gras
dan voel je vrijheid pas

Fietsen in de polder
de zon schijnt op je huid
de vogels zingen luid
het leven smaakt naar vrij

Mogen doen wat je kunt
en zijn wie je bent
kom wie doet met mij mee
dan proeven we het alle twee

Toon Hermans

O God, geprezen zijt Gij

om de geur van lavendel,
de tederheid van een beginnende schemering,
de warmte van een paard,
openhartige bloemen zomaar op mijn weg –

traktaties van U,
blijken van uw genegenheid.

Als ík niet van geluk mag spreken.

^{– Hans Bouma}